Mleko diabłów tasmańskich źródłem nowych antybiotyków?

Diabły tasmańskie znane są ze swojego "nieposkromionego" charakteru

Australijscy naukowcy twierdzą, że w mleku diabłów tasmańskich zawarte są związki, które mogą być skutecznym lekiem na śmiertelne dotychczas zakażenia bakteryjne i grzybiczne, np. gronkowcem złocistym. Do tej pory wyróżniono 6 takich substancji. Ponadto udało się już je zsyntetyzować w warunkach laboratoryjnych.

Odkryte związki podczas testów zabijały gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus), odpowiedzialnego za zatrucia, zapalenia płuc i zespół wstrząsu toksycznego, bakterie Enterococcus, które mogą wywoływać infekcje dróg moczowych i zapalenie opon mózgowych, Candida krusei - rzadkim gatunkiem drożdży cechujących się wysoką śmiertelnością oraz wyjątkowo złośliwym grzybem Cryptococcus gattii.

Substancje z mleka diabłów tasmańskich to katelicydyny - peptydy o działaniu podobnym do defensyn, które wykazują szerokie spektrum bakteriobójcze. U człowieka wykazano dotychczas obecnośc tylko jednej katelicydyny - hCAP 18. Dwie odmiany katelicydyn obecnych u diabłów tasmańskich - Saha-CATH5 i Saha-CATH6 - wyróżniają się wyjątkową zabójczością dla bakterii szkodliwych dla ludzi.

"Spośród sześciu scharakteryzowanych katelicydyn u diabłów tasmańskich - mówi Emma Peel z Uniwersytetu w Sydney - Saha-CATH5 i CATH6 mają szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego i mogą zabijać problematyczne patogeny ludzkie. Te peptydy mogą poradzić sobie z superbakteriami, dlatego warto mieć je na uwadze w kontekście projektowania przyszłych antybiotyków."

(mk)