W Warszawie trwają prace nad bioczujnikami naklejanymi na skórę [wideo]

Przy dużej skali koszt jednego czujnika może wynosić 2–3 centy

Uczeni z Politechniki Warszawskiej pracują nad czujniki biomedycznymi, które pozwolą sprawdzić poziom elektrolitów, cukru, mocznika, a nawet hormonów we krwi bez kłucia igłą. Powstał już prototyp czujnika do pomiaru pulsu, który przykleja się na skórę razem z papierem do tatuaży tymczasowych.

Bioczujniki służą do wykrywania i pomiaru sygnałów powstających w organizmie. Badacze z Politechniki Warszawskiej postanowili opracować sensory, które nie tylko będą małe, ale również będą umożliwiały nieinwazyjne badanie. Użyli w tym celu technologii elektroniki drukowanej.

W trakcie badania czujnik nakleja się wraz z drugą warstwą (wykonaną z nanopłatków grafenowych) na skórę, najlepiej na nadgarstku i możliwe jest uzyskanie sygnału. Taka forma sprawia, że czujnik nie ogranicza użytkownika i nie przeszkadza mu w niczym. Czujnik opracowany był przez dr. inż. Daniela Janczyka, a udoskonalany jest przez Andrzeja Pepłowskiego. Obaj naukowcy należą do zespołu prof. Małgorzaty Jakubowskiej, który na Wydziale Mechatroniki PW zajmuje się elektroniką drukowaną.

Czujniki, nad którymi pracuje naukowiec z PW, nie mają służyć do bardzo precyzyjnych laboratoryjnych pomiarów. Chodzi raczej o to, by dzięki nim monitorować, jak zachowuje się organizm w różnych sytuacjach (np. określić, kiedy człowiek jest mniej, a kiedy bardziej zestresowany). Badania z użyciem czujników byłyby szybkie i nieinwazyjne. Pomiar trwałby zaledwie 1-2 sekundy.

Czujniki biomedyczne mają szansę stać się przyszłością diagnostyki. "Mamy sygnały z branży medycznej, że to wartościowy kierunek działań – mówi Andrzej Pepłowski. Myślę, że stworzenie takiego rozwiązania w krótkim czasie spotka się dużą akceptacją i zainteresowaniem tego środowiska".

(mk)