Polscy uczeni wynaleźli "inteligentną broń" do walki ze stwardnieniem rozsianym

Pacjeni biorący udział w eksperymencie używali plastrów przez 12 miesięcy

Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i Uniwersytetu Jagiellońskiego stworzyli nowatorską terapię dla chorych na stwardnienie rozsiane (SM). W prestiżowym piśmie "JAMA Neurology" pojawił się artykuł określający ją jako "inteligentną broń" w walce z tą chorobą i "superprecyzyjną interwencję immunologiczną".

Redaktor naczelny pisma uznał, że wyniki polskich badań są na tyle doniosłe, że ich publikacji powinien towarzyszyć redakcyjny artykuł wprowadzający. Jego autorem był prof. Larry Steinman z Uniwersytetu Stanforda w USA. To właśnie on użył pochlebnych dla naukowców z Krakowa i Łodzi metafor. Przedstawiona przez nich terapia jest w przeciwieństwie do stosowanej dotychczas "ciężkiej artylerii" zupełnie bezpieczna dla pacjentów.

Jak przyjmuje się obecnie, przyczynami stwardnienia rozsianego jest atak układu odpornościowego organizmu na składniki mieliny, która tworzy osłonkę na włóknach nerwowych. Jej funkcje są podobne do izolatora na kablach - przyśpiesza przesył sygnałów nerwowych. Gdy osłonka ulega zniszczeniu, dochodzi do zakłóceń w przesyłaniu sygnałów (w tym nawet ich całkowitego zablokowania). Objawami SM są zaburzenia widzenia, mowy, niedowłady, drętwienie ręki, zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów, zmiany w odbiorze bodźców czuciowych, ciągłe zmęczenie.

Mechanizm nowej terapii polega na odczulaniu pacjentów na działanie peptydów mieliny. Eksperyment wykonano na grupie 20 pacjentów, którym przyklejano na ramiona plastry z takimi peptydami. Aktywność rzutowa choroby zmniejszyła się u nich o 70%. Ponadto znacznie spowolnił się u nich postęp niepełnosprawności.

Prof. Krzysztof Selmaj, kierownik Kliniki Neurologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi tak wyjaśnił na czym polega wyższość nowej terapii nad starymi: „Wynika to z mechanizmu działania terapii plastrowej, w wyniku której zmniejszamy aktywność układu odpornościowego tylko w stosunku do składników mieliny, zachowując pozostałe jego funkcje. Natomiast wszystkie inne leki w terapii SM hamują w mniejszym lub większym stopniu funkcje całego układu odpornościowego i zmniejszają jego zdolność do ochrony organizmu przed wieloma czynnikami infekcyjnymi."

(mk)